autorytet

autorytet I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. autorytetecie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'człowiek budzący zaufanie, będący ekspertem w jakiejś dziedzinie albo wyrocznią w sprawach moralnych, cieszący się poważaniem i mający wpływ na zachowania i myślenie innych ludzi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na sali zgromadziło się wiele znanych autorytetów. Stać się dla kogoś autorytetem. Powołać się na poważne autorytety. Autorytet moralny. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'instytucja, pismo itp., które mają wpływ na opinię społeczną, cieszą się popularnością i poważaniem, gdyż reprezentują wartości lub treści akceptowane i uznawane przez jakąś grupę ludzi za własne': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wśród autorytetów, które wymieniali ankietowani, niezmienną pozycję zajmują Kościół i wojsko. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}autorytet II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. autorytetecie, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'moc wpływania na opinie i zachowanie innych ludzi, uznanie, poważanie u ludzi, powszechny szacunek, uchodzenie za eksperta w jakiejś dziedzinie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć autorytet. Cieszyć się (niesłabnącym) autorytetem. Uznać, podważyć, osłabić czyjś autorytet. Powołać się na czyjś autorytet. <niem. z łac.> {{/stl_10}}